
Canım babam,
Sen bu mektubu okuyabilir misin gittiğin yerde bilmiyorum ama ben bunları daha fazla içimde tutmak istemiyorum.Ben sana layık bir evlat olamadım. Üzdüm seni kırdım incittim. Benden o kadar basit şeyler istemiştin ki seni mutlu edecek küçücük şeyler.. Ben beceremedim baba. Senin benden isteklerini hep erteledim. Başkalarının fikirlerini seninkilerden çok önemsedim. Onlar korkar onlar üzülür diye seni üzdüm babam.
Seninle değil onlarla vakit geçirdim. Ama onlar küçücük şeylere takılıp ... Neyse baba. Bütün suç benim. Kimseyi şikayet değil derdim. Çok canım acıyor babam. Zamanında seninle dertleşmediğim konuşmadığım her an kor olup içimi eritiyor. Sana son bir kez sarıldığım yere yatıp atın toprağı üstüme ben de burada babamla kalayım demek geldi içimden ama anam kardeşlerim gözümün önüne geldi. Senin öğrettiğin gibi dik durdum acımı içime akıttım babam. Kaç gün oldu kaç zaman geçti hala içime içime akıyor gözyaşlarım. Hıçkırıklarım boğazımda düğüm düğüm. Erkek adam ağlar mi deyişin kulaklarımda. Sanki çıkıp gelecekmissin gibi bekliyorum. Hanı ben okuldan habersiz çıkar gelirdim ya. Sen de öyle gelsene babam. Söz üzmem seni ne olur gel babam ne olur gel...
Misafir