Şeyh Galip Hüsnü Aşk’ı 1783 yılında, 26 yaşındayken yazmaya başlar. Altı ay gibi kısa bir sürede tamamlar. eser tasavvufi bir mesnevidir. Seyrü sülûkü ve ilahi aşka erişmenin zorluklarını anlatmaktadır. Bütün kişi ve yer adları tasavvufi birer semboldür. Eserde leyla ile mecnun ya da ferhat ile şirin gibi hikâyeler anlatmaz. Eserin kahramanları hüsn, yani güzellik ve bu güzelliğe ezeli yönelişin ifadesi olan aşk’ın kendisidir.

Türk edebiyatında çok önemli bir yeri olan eser, şairin eşsiz poetik diliyle de üne kavuşmuştur. Daha sonraki dönemlerin şairleri tarafından örnek alınmış ve üzerlerindeki tesirleri hissedilmiştir. Şeyh Galip ise, hüsnü aşk’ı yazarken mevlânâ’nın mesnevi’sinden ilham aldığını, eserinin sonunda özellikle belirtmiştir.